Marion Barter öğrencileri tarafından çok sevilen bir ilkokul öğretmeniydi. Çocuklara yönelik şefkat dolu yaklaşımı, kaç övgülere mazhar olmuştu. Münasebetiyle 51 yaşındaki iki çocuk annesi bu bayan, 1997 yılında ani kararlar almaya başladığında herkes şoke oldu.
Barter, o huzurlu ve sakin ömrüne sığamamaya başlamıştı adeta. Evvel işinden istifa etti, akabinde konutunu sattı. En sonunda da Avustralya’nın ışıl ışıl parlayan kumlarla kaplı kumsallarıyla bilinen Gold Coast kentini terk edip Avrupa’da yeni bir hayat kurmak için yola çıktı.
Ailesi Barter’ı bir daha hiç görmedi. Kıssanın asıl değişik kısmı ise bu noktada başladı.
Barter iz bırakmadan ortadan kaybolmuş olsaydı şayet, Avustralya polisi bu hadiseyi daha ciddiye alabilirdi. Lakin o denli olmadı. Barter’ın kızı Sally Leydon polise kayıp bildiriminde bulundu lakin bayan arananlar listesine eklenmedi. Üstelik bir polis yetkilisinin Leydon’a dediğine nazaran, Barter kayıp değildi; yalnızca ailesiyle hiçbir formda temas kurmak istemiyordu.
Leydon’ın aklında birçok soru vardı ancak hiçbirine yanıt bulamıyordu. Barter’ın konuttan ayrılmasının üzerinden 25 yıl geçmiş olmasına rağmen bu karşılıklar hâlâ bulunabilmiş değil. Fakat Leydon da pes etmiyor ve şu soruları sormaya devam ediyor: Annem kendi isteğiyle mi gitti? Sahiden ortadan kaybolmak istiyor muydu?
Barter’ın kıssası bir podcast sayesinde yıllar sonra tekrar gündeme geldi. Birinci kısmı 31 Mart 2019’da dinleyicilerle buluşan “The Lady Vanishes” (Hanım Ortadan Kaybolur) isimli bu podcast, Leydon’la ve bir küme internet dedektifiyle birlikte hareket eden gazetecilerin çalışmalarının bir eseriydi.
Üç yılı aşkın vakitte 14 milyon defadan fazla dinlenen podcast, Avustralya’da polisin soruşturma evrakını tekrar açmasını ve geçtiğimiz ay sona eren bir dava sürecini tetikledi. Duruşmalar sırasında Leydon dahil birçok kişinin tabirlerine başvuruldu. Barter’ın kaybolmasıyla ilgili kanıtlar birer birer ortaya dökülürken bilhassa Ric Blum isimli 83 yaşındaki bir adamın ismi öne çıktı.
Sürekli kimlik değiştirdiği, kendini bekar, varlıklı bir sikke taciri olarak tanıttığı bayanlara vakit zaman yurt dışında “yeni bir hayat” vaadinde bulunduğu ortaya çıkan Blum’un gerçekte iki çocuk babası evli bir insan olduğu, New South Wales’de küçük bir kıyı kasabasında eşiyle yaşadığı, engelli maaşıyla geçindiği ve Fransa ve Belçika’da sahtekârlık, evrak sahteciliği ve dolandırıcılık hatalarından karar giymiş olduğu ortaya çıktı.
Blum ortalarında Barter’ın da bulunduğu çeşitli bayanlarla münasebetleri olduğunu itiraf etti lakin rastgele bir hata işlemediğini söyledi. Lakin Blum ile Barter’ın öykülerindeki kimi “tesadüfler” işin içinde bir bit yeniği olduğuna dair kuşkuları kuvvetlendirdi.
Bu duruşmaların detaylarına ve şimdiki gelişmelere birazdan geleceğiz lakin dilerseniz evvel en başa dönüp Marion Barter hakkındaki bilinenlere bir göz atalım.
* * * * *
Barter son olarak 22 Haziran 1997 günü Gold Coast’un merkezindeki Surfers Paradise olarak bilinen bölgede görüldü. Arkadaşı Lesley Loveday otomobiliyle, Barter’ı bir otobüs terminaline bırakmıştı. Barter buradan otobüse binip havaalanına gidecek, oradan da İngiltere’ye giden uçağına binecekti.
Üçü de boşanmayla biten evliliklerinin akabinde, Barter bir yenilik istiyordu. İki çocuğundan büyüğü olan Leydon, annesinin bu isteğini haklı bulmuş hatta desteklemişti.
Leydon, CNN’e yaptığı açıklamada, “O sırada ben 23 yaşındaydım. O yaştaki aklımla, ‘Eh keyifli değilsen git bir tatil yap. Ne olacak ki? Dünyanın sonu değil. Birçok kişi işini bırakıyor’ demiştim anneme” diye konuştu.
Leydon’ın dediğine nazaran, Barter Temmuz ayı sonlarında bir gün bir ankesörlü telefondan arayıp İngiltere’nin en hoş kasabalarından Tunbridge Wells’de olduğunu, olağanüstü vakit geçirdiğini ve ülkenin geri kalanını da görmek için sabırsızlandığını söyledi.
Anne kızın son konuşması bu oldu.
Marion Barter çocukları Susan (ortada) ve Owen’la
OĞLUNUN DOĞUM GÜNÜNÜ KUTLAMAMASI KUŞKU UYANDIRDI
O konuşmanın akabinde haftalar geçti lakin Barter’dan ses çıkmadı. Nihayet 18 Ekim’de Barter oğlu Owen’ın doğum gününü kutlamak için aramayınca, Leydon bir karşıtlık olabileceğinden şüphelendi ve annesinin hesabının olduğu banka şubesini aradı.
Bankadaki vazifeli hesap sahibi dışında kimseye bilgi vermemesi gerektiğini belirtti ancak ortada tuhaf bir durum olduğunu da söylemeden geçemedi.
Anlaşılan o ki hesapta yaklaşık 1 aydır garip bir hareketlilik kelam konusuydu. Her gün bankanın Byron Bay yahut Gold Coast’taki şubelerine giden birileri tarafından Barter’ın hesabından 5.000 Avustralya doları para çekilmişti. Ayrıyeten 15 Ekim günü de 80 bin Avustralya doları öbür bir hesaba aktarılmıştı.
Leydon elinde annesinin fotoğrafıyla derhal Byron Bay’e koştu fakat hiç kimse fotoğraftaki bayanı civarda gördüğünü kesin bir lisanla söyleyemiyordu.
O gün, yani 22 Ekim’de Leydon yardım için polise başvurdu.
New South Wales Eyaleti Emniyet Müdürlüğü’nde vazifeli polisler dert içindeki Leydon’ın anlattıklarını dinlemekle birlikte Barter’ın ismini kayıplar listesine eklemedi. Üstelik polislerden Paula McKenzie’nin bankayla yaptığı görüşmelerde değişik bir gerçek ortaya çıktı: Barter bankadaki bütün parasını çekmişti ve bulunduğu yerin bilinmesini istemiyordu.
McKenzie’nin duruşmada verdiği söze nazaran, bankadaki veznedar karşısındaki kişinin Marion Barter olduğundan, bir yanlışlık ya da kandırmaca olmadığından muhakkak emindi.
MARION OLARAK GİTTİ FLORABELLA OLARAK DÖNDÜ
Leydon annesinin farklı bir kimlikle Avustralya’ya döndüğünü lakin 14 yıl sonra öğrendi.
Leydon’ın annesi hakkında çeşitli makamlar nezdinde yaptığı bilgi alma müracaatları mahremiyet telaşları nedeniyle daima yanıtsız kalmıştı. Leydon, “Mahremiyet sıkıntısı büyük bir problemdi. Bütün kapılar sıkıca kapatılmış ve üzerine birer kilit vurul üzereydi. Ben annemin vefat dokümanını çıkarana kadar da o kilitler açılmayacak” diye konuştu.
Dedektif Gary Sheehan, verdiği tabirde Barter’ın belgesini daha evvel incelediğini ve 2011 yılında Leydon’a annesinin ismini değiştirerek 2 Ağustos 1997’de Avustralya’ya döndüğünü söylediğini belirtti. Fakat Barter’ın yeni kimliğini ve bu bilgiyi nereden aldığını Leydon’a aktarmamıştı Sheehan zira bu bilgiler kapalıydı.
Leydon daha sonra annesinin yeni isminin Florabella Natalia Marion Remakel olduğunu öğrendi. Bu isim epey tuhaf ve yabancıydı. Leydon, “O noktada olayın içinde öbür birinin daha olduğunu, o kişinin anneme bu türlü davranmasını söylediğini anladım. Zira annem bu türlü bir insan değildi” dedi.
Daha sonra Leydon, Remakel’in Avustralya’ya girerken imzaladığı göçmenlik kartına ulaştı. Karttaki yazının annesinin el yazısı olduğundan emin olan Leydon’ın hiç kuşkusu kalmamıştı; Barter Avustralya’ya geri dönmüştü. Yeni ismiyle Remakel karta Lüksemburg’da yaşayan bir mesken bayanı olduğunu ve kısa müddetli bir ziyaret için Avustralya’da bulunduğunu yazmıştı.
Polis için ise ismini değiştirmesi ve Avustralya’ya bâtın saklı dönmesi, Barter’ın ortadan kaybolmayı planladığına dair güçlü ispatlar teşkil ediyordu. Bayanla şahsen konuşmadılar, görüşmediler, lakin Barter’ın kayıp listesinde yeri olmadığına hükmettiler.
* * * * *
Tam bir gerçek kabahat meraklısı olan toplumsal hizmetler vazifelisi Joni Condos, 2019 yılında bir gece meskeninde oturmuş “The Lady Vanishes”ı dinlerken “Remakel” ismi dikkatini çekti. Condos tahminen bir irtibat bulurum umuduyla internet arşivlerini karıştırmaya başladı.
“Koltukta oturuyordum, gecenin ilerleyen saatleriydi. Bir anda ‘Şöyle bir gazetelere baksam ya’ diye düşündüm. Zira neden olmasın?” diyen Condos, “Remakel” ismini farklı yazılışlarıyla aramaya başladı.
Avustralya’da Fransızca yayımlanan bir gazetede bulduğu bir ilan dikkatini çekti. 1994 yılında verilen ilanda 47 yaşında bir adam kendini “bekar, uzun uzunluklu, esmer, içkisi sigarası olmayan” biri olarak tanıtıyor ve evlilik düşünen hanım arkadaşlar aradığını belirtiyordu.
İlanı veren kişi ismini “F. Remakel” diye imzalamış ve New South Wales eyaletinin kuzeyindeki Lennox Head’den bir posta kutusu adresi ve bir telefon numarası bırakmıştı. Lennox Head ile Barter’ın yaşadığı yer ortasındaki uzaklık otomobille 2 saat bile değildi.
İkisinin ortasında bir irtibat olma ihtimali göz arkası edilemeyecek kadar güçlüydü.
Barter eski eşi ve arkadaşlarıyla
Condos ve podcast’in imalcileri resmî kurumlara ilişkin arşivlerde Remakel isimli birine ait rastgele bir kayıt bulamadı. Lakin Avrupa’daki arşivler tarandığında Fernand Remakel isimli birine ulaşıldı. İlandaki bireyle birebir yaşta olan Fernand Remakel, Lüksemburg’da yaşıyordu.
Podcast’in imalcileri 2019 yılında Fernand Remakel’in kapısını çaldı. Adam kesin bir lisanla Marion Barter’ı tanımadığını söylüyordu.
Ancak çarptıkları bu duvar ne Condos’u ne de gazetecileri yıldırdı. Lüksemburg’daki esnaf kayıtlarını biraz daha derinlemesine inceleyen grup Fernand Remakel’i eski eşi Monique Cornelius’u buldu. Tıpkı vakitlerde podcast’in öteki bir dinleyicisi de gazete ilanındaki telefon numarasının New South Wales’in Ballina kasabasında pahalı sikkeler satan bir dükkâna ilişkin olduğunu tespit etti.
Dükkânın sahibi Frederick De Hedervary’di. Polis bu ismi biraz araştırdığında kelam konusu kişinin günümüzde Ric Blum ismiyle tanındığını ortaya çıkardı.
* * * * *
Bembeyaz sakalları ve gözlüğüyle tam bir yaşlı adam olan Blum, Ballina Adliyesi’nde görülen duruşmalara, bir yürüteçle ve etrafını çevreleyen kameralar eşliğinde gitti.
İfadesinde Avustralya’ya 1976 yılında göç ettiğini belirten Blum, o günden beri 13 defa kimlik değiştirdiğini, her seferinde farklı şoför dokümanları ve pasaportlar aldığını belirtti.
Bunun sebebinin sorulması üzerine ise Blum, “İsmimi fantezi olarak değiştirdim zira bu yasal. Aşikâr bir gayem yoktu” diye konuştu.
Fernand Remakel ismini kullanarak da bir şoför dokümanı çıkarttığını tabir eden Blum, bu ismi geçmişte tanıdığı ve “harika biri” diye nitelendirdiği Monique Cornelius aracılığıyla bildiğini belirtti. Blum Cornelius’la alakasının yalnızca platonik olduğunu ve bayanın sık sık çalıştığı fabrikayı ziyaret ettiğini de kelamlarına ekledi.
Ancak isimli tıp avukatlarından Adam Casselden’ın Blum’un 1980 yılında yazdığı bir mektubu mahkemeye sunmasıyla işler değişti. Mektupta Blum Cornelius’a “Beni büyüleyen kadın” diye hitap ediyor ve birlikte geçirdikleri romantik dakikaları övüyordu. Mektup şöyle devam ediyordu:
“Pazartesi İngiltere’ye ve İrlanda’ya gitmek için birkaç günlüğüne yola çıkıyorum. Teknemizi alıp döneceğim. Senin gülümsemen kadar tatlı, gözlerin kadar hoş ve sana duyduğum sevgi kadar sıcak olan bu ülkeyi tanımak istiyorum. Benimle birlikte buradan ayrılıp yeni bir hayata başlama kararından pişman olmayacağına eminim.”
Mektubun akabinde Cornelius’un New South Wales polisine verdiği söz okundu. Cornelius, Blum’la cinsellik boyutu da olan bir münasebet yaşadığını, adamın evli ve çocuklu olduğunu öğrendiğinde alakayı bitirdiğini söylüyor; Blum’un bir yalancı, “çok büyük ve çok tehlikeli bir manipülatör” olduğunu belirterek, “Örneğin ilgimizin başında bana özel casus olarak Lüksemburg’daki İngiltere Büyükelçiliği’nde çalıştığını söylemişti” tabirlerini kullanıyordu.
Blum mektubu yazdığını ve o periyotta Cornelius’a âşık olduğunu doğruladı. Ne var ki aralarınca hiç cinsellik yaşanmadığını söyleyen Blum, “Başından sonuna palavra söylüyor. O bir yalancı. Palavra, palavra, palavra söylüyor” sözlerini kullandı.
SEVGİLİ OLDUKLARINI İTİRAF ETTİ
Blum’a Barter’la olan bağlantısı sorulunca, 25 yıldır saklı kalmış bir gerçek ortaya çıktı. Blum, Barter’la o ortadan kaybolmadan evvel dört ay (Şubat-Haziran 1997) alaka yaşadıklarını itiraf etti.
Anlattığına nazaran “Fernand Remakel” ismiyle verdiği ilana Barter’dan karşılık gelmişti. Bunun üzerine Blum’un karısından saklı Barter’ın konutunda üç dört kere buluşup görüşmüşlerdi.
“The Lady Vanishes” podcast’inin imalcisi Alison Sandy’e nazaran, bu itiraf herkesi şoke etmişti. Zira o güne kadar Blum’la Barter’ın bayanın ortadan kaybolmasından evvelki periyotta yakın temasta olduğuna dair bir işaret bulunamamıştı.
Sandy, “Bir anda tüm modüller yerine oturdu. Her şey mana kazandı. Yapbozun onca vakittir aradığımız kayıp modülü bulunmuştu” dedi.
Blum, Barter Avustralya’dan ayrılmadan evvel alakayı bitirdiğini zira evli ve çocuklu olduğunu ve “drama” istemediğini belirtti.
Mahkemeye sunulan evraklara nazaran, Blum 17 Haziran 1997’de yani Barter İngiltere’ye uçmadan beş gün evvel Avrupa’ya gitti ve Barter Remakel ismiyle dönmeden iki gün evvel yani 31 Ağustos’ta Avustralya’ya döndü.
Seyahat tarihlerindeki bu örtüşmeleri “tesadüf” diye açıklayan Blum, Barter’la seyahat planları hakkında konuşmadıklarını vurguladı ve “Ben onunla birlikte seyahat etmedim. O Avustralya’dan ayrıldıktan sonra bir daha hiç görüşmedik” dedi. Blum polis geçen yıl kapısını çalana kadar Barter’ın kayıp olduğunu bile bilmediğini de kelamlarına ekledi.
Ric Blum’un 2008 civarında çekilmiş bir fotoğrafı. Asıl ismi Willy Wouters olan Blum, Frederick De Hedervary, Ric West and Richard Lloyd Westbury üzere birçok isim kullanıyordu.
Ric Blum’un 2008 civarında çekilmiş bir fotoğrafı. Asıl ismi Willy Wouters olan Blum, Frederick De Hedervary, Ric West and Richard Lloyd Westbury üzere birçok isim kullanıyordu.
Blum’un polisteki sorgusuna dair bir görüntü da mahkemeye kanıt olarak sunuldu. İmgelerde Blum sorgu odasında elleri bastonunun üzerine yerleştirilmiş halde oturuyor ve şu diyalog yaşanıyordu:
– Marion Barter’ı siz mi öldürdünüz?
+ Dalga mı geçiyorsunuz? Hayır, hayır…
– Marion Barter’a rastgele bir biçimde ziyan verdiniz mi?
+ Hayır, ben hiç kimseye ziyan vermem.
– 2 Ağustos 1997’te Avustralya’ya döndükten sonra Marion Barter’la rastgele bir etkileşiminiz oldu mu?
+ Hayır.
– Nerede olduğunu biliyor musunuz?
+ Hayır.
* * * * *
Mahkemede öbür bayanlar da Blum’la olan bağlarını anlattı.
Örneğin Barter’ın Avrupa’ya gitmek için Avustralya’dan ayrılmasından iki yıl sonra, Janet Oldenburg “Ric West” olarak tanıdığı Blum ile emsal bir seyahate çıkmıştı. Oldenburg, Blum’la sikke koleksiyoncusu olan eski eşi vasıtasıyla 1996’da tanıştığını, 1999’da boşandıktan sonra görüşmeye başladıklarını söyledi.
Oldenburg’un maddi durumu pek düzgün değildi. Bu nedenle Blum kendisine iş teklif etmişti. Lakin bayan çalışmaya başlamadan kısa müddet evvel hislerini açıklamış ve “Gel birlikte Fransız Riviera’sında yeni bir hayata başlayalım” teklifinde bulunmuştu.
Oldenburg’un dediğine nazaran Blum’un aklındaki öbür adresler ise Cezayir ve İspanya’ydı. Buralarda havanın sıcak olacağını, kendilerine meskende çalışmak üzere çeşitli hizmetkârlar tutabileceklerini ve hiçbir şeyi keder etmeyeceklerini söylüyordu. Dediğine nazaran sikke işini yürüttüğü şirketin bedeli 12 milyon Avustralya dolarıydı. Buna ek olarak kırmızı ardıç ağaçlarıyla dolu dönümlerce geniş bir toprağı vardı.
Oldenburg o sırada 51 yaşında olduğunu ve boşanma nedeniyle çok kırılgan bir durumda olduğunu belirterek, “Yeni bir hayat, yeni bir başlangıç fikri bana âlâ gelmişti” dedi.
Oldenburg’un anlattığına nazaran, ülkeden ayrılmadan evvel Blum bayana mücevherlerini bahçeye gömmesini, ferdî dokümanlarını ve tapularını ise yanında İngiltere’ye götürmesini söyledi. İngiltere’ye vardıklarında Blum, Oldenburg’u Manchester’daki kuzenine bırakıp “işlerini halletmek için” Fransa’ya gitti.
Birkaç gün sonra gelen telefonla Oldenburg beyninden vurulmuşa döndü. Blum beyzbol sopalı altı adamın kendisini soyduğunu, dövdüğünü, iki kaburga kırığıyla Lille’de bir hastanede yattığını söylüyordu.
“Senin Avustralya’ya dönebilmen için 29 Aralık 1999 gününe bir uçak bileti alabilirim” demişti Blum, Oldenburg’a. Onun yerine kuzeni Oldenburg için 20 Aralık gününe bir bilet aldı ve bayan ülkesine erken döndü. Oldenburg meskene vardıktan birkaç saat sonra Blum da geldi. Yaralı olmadığı üzere üstelik Oldenburg’u karşısında görünce şoke olmuştu.
Blum tabirinde, haberi Oldenburg’un bir akrabasından aldığını ve bandajlarını çıkarıp apar topar meskene döndüğünü anlattı. Oldenburg ise o kademede hala Blum’a güvendiğini belirtti.
Ancak yılbaşından birkaç gün sonra Oldenburg polise başvurarak tapularının ve öteki dokümanlarının kayıp olduğunu bahçeye gömdüğü mücevherlerin de yerinde olmadığını bildirdi. Bu bahiste Blum’la yüzleştiğinde “Geri göndereceğim” yanıtını aldı. Fakat geri gelen mücevherler kaybolanların yalnızca bir kısmıydı. Blum ise polise verdiği tabirde tüm mücevherleri iade ettiğini söyledi. Oldenburg, Blum’u bir daha hiç görmedi.
Blum, mahkemede verdiği tabirde Oldenburg’un dokümanlarını almadığını ve birlikte Avrupa’ya taşınma vaadinin asla olmadığını belirterek, “Onu İngiltere’de bıraktım zira büsbütün ayrılmak istiyordum. Benim hayatım eşim ve çocuklarımla birlikte Avustralya’daydı” diye konuştu.
BİR BAYAN DAHA EMSAL ŞEYLER ANLATTI
Ginette Gaffney-Bowan da mahkemedeki sözünde emsal şeyler söyledi. 90’lı yılların sonlarında eşinden boşanmıştı, yalnızdı ve çok hassas bir durumdaydı. Gazeteye bir arkadaşlık ilanı vermişti ve kendisini Frederick De Hedervary olarak tanıtan Blum’la bu yolla tanışmıştı. Gaffney-Bowan başta sikke işi üzerine konuşmaya başladıklarını fakat kısa müddet sonra Blum’un kendisine meskenini satıp Paris’te bir apartman dairesi alma teklifinde bulunduğunu belirtti.
Bu teklifi reddetmesi üzerine, Blum’un isteği olmadan çekilen çıplak fotoğraflarıyla kendisine şantaj yapmaya çalıştığını da söyleyen Gaffney-Bowan, korktuğunu ve 1998’de bir uzaklaştırma buyruğu aldırdığını belirtti. Gaffney-Bowan Blum’un kendisiyle ilgilenmesinin tek sebebinin para olduğunu da kelamlarına ekledi.
O kadar ki sikke işinin en başında Blum, Gaffney-Bowan’dan 30.000 Avustralya doları almıştı. Blum ise bu savları reddetti ve bayanı yalancılıkla suçladı.
DAHA KAÇ KURBAN VAR?
Kapanış konuşmaları esnasında Casselden, Blum’un bekar orta yaşlı bayanlara yönelik sömürü davranışlarının münferit olmadığını, bir örüntü oluşturduğunu belirterek, “Kandırmacayla ve ikiyüzlülükle dolu bir hayat yaşadı, uzun yıllardır evli olduğu eşiyle olan ilgisi de buna dahil” diye konuştu.
Barter’ın da ismini Blum’la bağlantısı nedeniyle değiştirmiş olmasının çok makul olduğunu tabir eden Casselden, “Muhtemelen yeni bir hayat vaadiyle birlikte Avrupa’ya gittiler” derken daha sonra yaşananların hala karanlıkta olduğunu vurguladı.
Casselden polisin tüm gayretlerin rağmen, Barter’ın (ya da cesedinin) yerinin tespit edilemediğini de kelamlarına ekledi.
New South Wales polisi, Barter’ın kaybolmasında rolü olan kişinin yakalanmasında tesirli olacak bilgiyi sağlayacak şahsa verilecek mükafatı 500.000 Avustralya dolarına çıkardı. Lakin şu ana kadar bu mevzuda hiç kimse hakkında resmen bir iddianame oluşturulmadı.
Leydon, duruşmaların son ermesinin karşılık arayışının bitişi manasına gelmeyeceğini belirterek, “İnsanlar gerime yaslanıp her şeyi unutmamı bekliyor. Fakat bu türlü bir şey yapmayacağım” dedi.
Annesinin kaybolmasının ükedeki kanunları değiştirmesini umduğunu da tabir eden Leydon, annesinin mevtini kabullendiğini ancak nedenini ve nasılını hala merak ettiğini belirtti.
Leydon, “Bu işten etkilenen yalnızca annem değil artık. Beklediğimden çok daha büyük bir balık yakaladık. Bunu yaşayan birçok öteki bayan olduğuna inanıyorum. O şahısların ortaya çıkıp yaşadıklarını anlatmalarına gereksinimim var. Tek öğrenmek istediğim annemin yeri ve nerede olduğu. Yalvarıyorum bu yanıtı bulmama yardım edin” diye konuştu.
CNN’de yayımlanan “The search for a missing mother surfaces claims of her lover’s ‘life of deceit’” başlıklı haberden derlenmiştir.