“100 gün” denince aklıma, Napolyon’un son iktidar devri geliyor: Tahttan indirilip Elba Adası’na sürülen Napolyon’un buradan kaçıp Fransa’da karaya çıkıp Paris’i ele geçirmesi, Avrupa devletlerinin ona karşı tekrar ittifak yapıp Fransız ordularını Waterloo’da en son mağlubiyete uğratmaları ve tekrar Napolyon’u tahttan indirmelerine kadar geçen periyot, “100 gün” olarak isimlendirilir siyasi tarihte. Bağlantının, ulaşımın hızlandığı ve savaşların tahrip gücünün bu kadar arttığı günümüzdeyse 100 gün, bir savaş için çok uzun bir müddet. Daha ne kadar süreceğini de kimse bilmiyor.
YAVAŞ YAVAŞ İLERLİYOR
Rusya açısından bakarsak: Rusya’nın “Ukrayna Özel Harekâtı” olarak isimlendirdiği bu savaş, kendisi açısından büyük kayıplara yol açtı. Ruslar’ın Kiev’i kısa müddette ele geçirerememesi ve savaşın vakte yayılması sonucunda, ABD ve öteki Batılı ülkelerden silah yardımları Ukrayna’ya ulaştı. Stinger füzelerinin varmasından sonra Rusya, Ukrayna’ya hava hamlelerini oldukça azaltmak zorunda kaldı. Fakat Rusya’nın büsbütün başarısız olduğu söylenemez: Azak Denizi kıyısı büsbütün Rusya’nın kontrolüne geçti ve Kırım’la kara kontağı kuruldu. Donbas’ta da, Rus Ordusu yavaş yavaş da olsa ilerleme sağlıyor. Ukrayna, Batı’dan yeni silahların gelmesiyle savaşın mukadderatının değişeceğini, kısa müddette Ruslar’dan yalnızca 24 Şubat sonrasında işgal ettiği toprakları değil, Kırım üzere 2014’te işgal ettiği yerlerin de geri alınacağını söylüyordu, son haftalarda, bu söylemi yumuşatmaya başladılar. Ukrayna Devlet Lideri Volodimir Zelenski, Donbas’ta her gün 60 ila 100 ortası Ukrayna askerinin hayatını kaybettiğini söylüyor.
SAVAŞIN YIKIMI
Ukrayna’nın altyapıya ait açıkladığı sayılar da savaşın Ukrayna iktisadı üzerindeki yıkımını yansıtıyor: 100 gün içinde Ukrayna’da 7 bin kilometre demiryolu, 21 adet tren garı, 11 havaalanı, 49 demiryolu köprüsü, 352 karayolu köprüsü, kullanılmaz hale gelmiş. Dört adet deniz limanı da işgal altında. Buna abluka altındaki limanları ve mayınlanan havaalanlarını da eklemek gerekiyor. Bu nedenle barış çabucak bugün yapılsa bile ülkede ulaşımın ve onunla kontaklı ekonomik faaliyetlerin olağana dönmesi aylarca sürer. Dünyanın tahıl ambarı olan bir ülkedeki bu durum da dünya çapında besin krizine yol açabilir. O nedenle savaşa bir an evvel son verilmesi bütün dünya için de gereklilik.