İSTANBUL (İGFA) – Diyabet idaresindeki teknolojik gelişmeler, hastaların hayat kalitesini yükseltmek ve tedavi süreçlerini daha faal hale getirmek açısından büyük değer taşıyor.
Sürekli glukoz takibi imkânı sunmanın yanı sıra ani değişimlere süratle müdahale edilmesine imkan sağlayan sensörler, uzun vadede sıhhat sonuçlarını düzgünleştirme açısından diyabet tedavisinde ihtilal niteliği taşıyor.
Bu sayede, hem Tip 1 hem de Tip 2 diyabet idaresinde daha kapsamlı bir glukoz denetimi sağlandığını söyleyen Endokrinoloji, Diyabet ve Metabolizma Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Okan Bakıner, son araştırmaların da sensör kullanımının her iki diyabet tipinde de komplikasyon risklerini minimize ettiğini ve böylece hastaların günlük hayatlarını daha kolay yönettiklerini ortaya koyduğunu belirtti.
Prof. Dr. Okan Bakıner, Tip 1 ve Tip 2 diyabetli bireylerde sensör kullanımının değerini şöyle anlattı:
“Sensörler, kan glukoz seviyelerine çok yakın düzeylerde olan cilt altı sıvısındaki glukozu çok sık aralıklarla ölçüyor. Bu teknoloji, gün içerisinde parmak delmeden hastanın istediği andaki glukoz seviyesi ile ilgili detaylı bilgiler veriyor. Hastalarımız yemek öncesi ve yemek sonrası, gece ya da günün rastgele bir anında glukoz seviyeleri ile ilgili bilgiye sahip olabiliyor. Bu biçimde kullanıcılar hem karbonhidrat sayımı öncesi temel avantajları elde ediyor hem de şekerin çok düşmeye ya da yükselmeye başladığı anları sensörden gelen ihtarlarla fark edip tedbir alabiliyor. Ayrıyeten günlük şeker grafiklerini inceleyerek, glukoz düzeylerindeki problemlerin bazal insülin dozlarından mı yoksa bolus insülin uygulamalarının yetersizliğinden mi kaynaklandığını tespit etmek mümkün oluyor. Sensörler sayesinde beslenmeye bağlı glukoz değişiklikleri anında fark edilerek gerekli ayarlamalar süratli bir formda yapılabiliyor. Bu durum, hem tedavi süreçlerinin daha hassas yönetilmesine hem de hastaların daha stabil bir glukoz denetimi sağlamasına katkı sağlıyor. Hasebiyle hem hasta hem de tabip insülin doz ayarlarını çarçabuk yapabiliyor yahut beslenmenin yarattığı değişiklikleri görüp diyet ahengini artırabiliyor. Pompa kullanan Tip 1 diyabetli hastalarda pompalara entegre sensörler sayesinde akıllı yeni pompalar şekerin düşme ya da yükselme suratına nazaran insülin gönderme suratını ayarlayabiliyor. Bu sistemler bir çeşit yarı otomatik yapay pankreas olarak vazife yapabiliyor. Tekrar pompalar sensörden aldıkları bilgiyle ani şeker düşüklüğü olan hipoglisemiye girmeden insülin göndermeyi yavaşlatıp durdurabiliyor. Bu da hastalarımızın ismine en korktuğumuz sorun olan hipoglisemiyi yaşamalarını önlüyor.”
Sensör sayesinde diyabetli bireylerin parmak ucu delmeden günün 24 saatinde glukoz seviyeleri hakkında bilgi alabilecek rahatlığa erişebildiklerinin altını çizen Prof. Dr. Bakıner; bu teknoloji ile hastaların, hipoglisemi ve hiperglisemi ikaz sistemi ile kan şekerinde ani düşüş ve yükselmelere karşı tedbir alabilecek duruma geldiklerini söyledi.
“Özellikle de ‘gece kan şekerim düşerse ne olur’ korkusunu yendiler” diyen Prof. Dr. Bakıner, “Yaşlı ve çocuk hastalarda çok daha kritik değer taşıyan bu durumun çarçabuk denetim altında tutulabilmesi hasta yakınlarına da büyük kolaylık sağlıyor. Yapılan çalışmalar sensör teknolojisini kullanan hastaların daha âlâ HbA1C seviyelerine sahip olduğunu ve daha az gün içi glukoz değişkenliği yaşadığını gösteriyor. Diyet ve idman üzere mecburî ömür usulü değişikliklerine hasta ahenginin arttığını da çalışmalardan görüyoruz. Erken periyottan itibaren sensör teknolojisi kullanan hastalarda küçük ve büyük damar hastalıkları ile ilgili diyabet komplikasyonlarının azaldığını gözlemliyoruz. Üstelik sensör teknolojisi, artık yalnızca Tip 1 diyabetli bireyler için değil, insülin kullanan Tip 2 diyabetik hastalar ve hatta hamilelerde bile önerilen bir metot haline geldi. Sensörlerin maliyeti de günümüzde daha erişilebilir durumda. Bu noktada bilhassa tedaviye ahenk sorunu yaşayan hastalar için sensör teknolojisi ihtilal niteliğinde” diye konuştu.